حدیث بهداشت مواد غذایی- بخش سوم

رسول اكرم (ص)مي فرمايد:

لا تَدَعُوا العَشاءَ وَ لَو عَلى حَشَفَةٍ اِنّى اَخشى عَلى اُمَّتى مِن تَركِ العَشاءِ الهَرَمَ فَاِنَّ العَشاءَ قُوَّةُ الشَيخِ وَ الشّابِّ.

شام را ترك نكنيد، هر چند به خوردن دانه خرماى خشكيده ‏اى باشد. من بر امّتم از اين بيم دارم كه با تركِ خوردن شام، پيرى و شكستگى به سراغشان آيد؛ چرا كه خوردنِ شام، مايه نيرومندى پير و جوان است.   

  محاسن، ج 2، ص 421، ح 202

رسول اكرم (ص)مي فرمايد:

مَنْ قَلَّ طَعْمُهُ صَحَّ بَدَنُهُ وَ مَنْ كَثُرَ طَعْمُهُ سَقُمَ بَدَنُهُ وَ قَسا قَلْبُهُ .  

هر كس كم بخورد، سالم مى ‏ماند و هر كس زياد بخورد تنش بيمار مى‏ شود و قساوت قلب پيدا مى ‏كند.

نهج الفصاحه، ح 2292

 امام صادق (ع)مي فرمايد:

اِنَّ لِكُلِّ ثَمَرَةٍ سَمّا فَاِذا اَتَيتُم بِها فَمَسّوها بِالماءِ أو اَغمِسوها فِى الماءِ.  

هر ميوه اى سمّى دارد، هرگاه ميوه به دستتان رسيد، آن را با آب بشوييد و يا در آب فرو بريد.

كافى، ج 6، ص 350، ح 4

امام على (ع)مي فرمايد:

أَكلُ السَّفَر جَلِ قُوَّةٌ لِلقَلبِ الضَّعيفِ وَهُوَ يُطَيِّبُ المِعدَةَ وَيُذَكِّى الفُؤادَ وَيُشَجَّعُ الجَبانَ وَيُحَسِّنُ الوَلَدَ.
خوردن به، قلب ضعيف را قوى، معده را پاك، ترسو را شجاع و فرزند را زيبا مى كند.  

تحف العقول، ص 101

 امام صادق (ع)مي فرمايد:

لَو يَعلَمُ النّاسُ ما فِى التُّفّاحِ، ماداوَوا مَرضاهُم إِلاّ بِهِ، أَلا وَإِنَّهُ أَسرَعُ شَىْ ءٍ مَنفَعَةً لِلفُؤادِ خاصَّةً وَإِنَّهُ نَضوحَةٌ.
اگر مردم مى دانستند چه خواصى در سيب وجود دارد، بيماران خود را تنها با آن درمان مى كردند. سيب از هر چيزى سريع تر به قلب فايده مى بخشد به ويژه آن كه خوشبو كننده مى باشد.                                                                

  طب الأئمه، ص 135

  امام على (ع)مي فرمايد:

اَلعَسَلُ شِفاءٌ مِن كُلِّ داءٍ وَلا داءَ فيهِ يُقِّلُ البَلغَمَ وَيَجلُو القَلبَ.
عسل شفاى هر بيمارى اى است و هيچ بيمارى در آن نيست، بلغم را كم و قلب را جلا مى دهد.        

  مكارم الأخلاق، ص 166