حدیث بهداشت مواد غذایی- بخش ششم

رسول اكرم (ص)مي فرمايد:

مَنْ تَرَكَ اللَّحْمَ اَرْبَعينَ صَباحا ساءَ خُلُقُهُ. مَنْ اَكَلَ اللَّحْمَ اَرْبَعينَ صَباحا، قَسا قَلْبُهُ.               

هر كس چهل روز گوشت نخورد، بد اخلاق مى‏ شود. هر كس چهل روز گوشت بخورد، سنگ‏دل مى‏ شود.

طب النبى، ص 5

امام كاظم (ع)مي فرمايد:

عَلَيْكَ بِاللِّفْتِ فَكُلهُ ـ يَعْنى اَلسَّلجَمَ ـ فَاِنَّهُ لَيْسَ مِنْ اَحَدٍ اِلاّ وَ لَهُ عِرْقٌ مِنَ الْجُذامِ، وَ اللِّفْتُ يُذيبُهُ.

شلغم بخور، زيرا هيچ كس نيست كه در او رگى از جذام نباشد، و شلغم اين رگ را مى ‏سوزاند.  

   كافى، ج 6 ، ص 372، ح 1

امام صادق (ع)مي فرمايد:

سُئِلَ اَبو عَبْدِاللّه‏ِ عليه‏ السلام عَنِ الكُرّاثِ، فَقالَ: كُلْهُ، فَاِنَّ فيهِ اَرْبَعَ خِصالٍ: يُطَيِّبُ النَّكْهَةَ وَ يَطْرُدُ الرِّياحَ وَ يَقْطَعُ البَواسيرَ وَ هُوَ اَمانٌ مِنَ الْجُذامِ لِمَنْ اَدْمَنَ عَلَيْهِ .  

از امام صادق عليه‏ السلام درباره تره پرسيدند، فرمودند: آن را بخوريد، چرا كه در آن، چهار ويژگى است: دهان را خوشبو مى‏ كند، بادها را از بدن مى‏ برد، بواسير را ريشه كن مى‏ كند، و براى كسى كه پيوسته بخورد، مايه ايمنى از جذام است.

كافى، ج 6، ص 365، ح 4

امام رضا (ع)مي فرمايد:

كَثْرَةُ اَكْلِ الْبَيْضِ وَ اِدْمانُهُ يورِثُ الطُّحالَ وَ رياحا فى رَأسِ الْمَعِدَةِ وَ الاِْمْتِلاءُ مِنَ الْبَيْضِ الْمَسْلوقِ يورِثُ الرَّبوَ وَ الاِْبْتِهارَ.

زياد خوردن تخم مرغ و معتاد شدن به آن، بيمارى ورم طحال مى‏ آورد و ايجاد كننده بادهايى در سرِ معده است و زياد خوردن تخم‏ مرغ آب پز، نفَس تنگى و نفَس بريدگى مى‏ آورد.   

   بحارالأنوار، ج 59، ص 321

رسول اكرم (ص)مي فرمايد:

كُلِ الخَسَّ، فَاِنَّهُ يورِثُ النُّعاسَ وَ يَهْضِمُ الطَّعامَ .
كاهو بخوريد، چرا كه خواب‏ آور است و غذا را هضم مى‏ كند.

مكارم الاخلاق، ص 183

امام رضا (ع)مي فرمايد:

 اَلْحِمَّصُ جَيِّدٌ لِوَجَعِ الظَّهْرِ.
نخود براى كمر درد مفيد است.   

 كافى، ج 6، ص 343، ح 4

  امام صادق (ع)مي فرمايد:

نِعْمَ اللُّقْمَةُ الْجُبْنُ، تُعْذِبُ الْـفَمَ وَ تُطَيِّبُ النَّـكْهَةَ وَ تَهْضِمُ ما قَبْلَهُ وَ تُشَهِّى الطَّعامَ .                

چه خوب لقمه ‏اى است پنير، دهان را تر و تازه و خوشبو مى‏ كند، غذاى قبلى را هضم و غذا را مطبوع مى‏ سازد.

 بحارالأنوار، ج 63، ص 105، ح 11

رسول اكرم (ص) مي فرمايد:

اِنَّ أطيَبَ طَعامِكُم ما مَسَّتهُ النّارُ .   

  بهترين و پاكيزه‏ ترين خوارك شما غذايى است كه با آتش پخته شود .

  مسند أحمد ، ج 6 ، ص 283

امام صادق (ع) مي فرمايد:

 تَغَدَّ و تَعَشَّ ولاتَأكُل بَينَهُما شَيئا فَإنَّ فيهِ فَسادَ البَدَنِ .  ‏  

صبحانه و شام بخور و ميان آنها چيزى مخور كه مايه تباهى بدن است .

الكافى ، ج 6 ، ص 288

  امام رضا (ع)مي فرمايد:

يَنْبَغى اَنْ تَحْذَرَ... اَنْ تَجْمَعَ فى جَوفِكَ الْبَيضَ وَ السَّمَكَ فى حالٍ واحِدَةٍ، فَاِنَّهااِذَا اجْتَمَعا وَلَّدا القُولَنْجَ و رياحَ الْبَواسيرِ، وَ وَجَعَ الاَْضْراسِ.

بپرهيز از اين كه... تخم‏ مرغ و ماهى را هم‏زمان بِخورى، چرا كه هرگاه اين دو با يكديگر خورده شوند، قولنج، باد بواسير و دندان درد مى‏ آورند.                                                                                                                    

 حياة الامام الرضا، ج 1، ص 222

 امام صادق (ع)مي فرمايد:

اَلْفُجُلُ اَصْلُهُ يَقْطَعُ الْبَلْغَمَ وَ لُـبُّهُ يَهْضِمُ وَ وَرَقُهُيَحْدِرُ البَولَ حَدرا.                                             

تُرب، ساقه ‏اش بلغم را از بين مى‏ برد، خودش غذا را هضم مى‏ كند و برگش به دفع كامل ادرار كمك مى‏ كند.

كافى، ج 6، ص 371، ح 2

امام صادق (ع)مي فرمايد:

لَوْ عَلِمَ اللّه‏ُ فى شَىْ‏ءٍ شِفاءً اَكْثَرَ مِنَ الشَّعيرِ ما جَعَلَهُ غِذاءَ الاَْنْبياءِ عليهم‏السلام . 

اگر خداوند در چيزى بيشتر از جو شفا دهندگى مى‏ ديد، آن (جو) را خوراك پيامبران قرار نمى‏ داد.

مكارم الاخلاق، ص 154

امام رضا (ع) به یکی از پیشکاران خود مي فرمايد:

 اِسْتَـكْثِروا لَنا مِنَ الباذَنـْجانِ، فَاِنَّهُ حارٌّ فى وَقْتِ الْبَرْدِ، بارِدٌ فى وَقْتِ الْحَرِّ، مُعْتَدِلٌ فِى الاَْوقاتِ كُلِّها جَيِّدٌ فى كُلِّ حالٍ.

براى ما، بادمجان زياد تهيه كنيد، چرا كه در هنگام سرما، گرم و در هنگام گرما، سرد است، در همه اوقات، معتدل و در هر حال، خوب است.  

طب الائمة، ص 139

  رسول اكرم (ص)مي فرمايد:

يا عَلىُّ اِفْتَتِحْ طَعامَكَ بِالْمِلْحِ، فَاِنَّ فيهِ شِفاءً مِنْ سَبْعينَ داءً مِنهَا: الجُنونُ وَ الْجُذامُ وَ الْبَرَصُ وَ وَجَعُ الْحَلْقِ وَ الاَْضراسِ وَ وَجَعُ الْبَطْنِ .

اى على! غذاى خود را با نمك آغاز كن، چرا كه در نمك درمان هفتاد درد است؛ ديوانگى، خوره، پيسى، گلودرد، دندان درد و دل درد، از جمله اين دردهاست.                                                                        وسائل الشيعة، ج 24، ص 406، ح 12